ویژگی های سیاهچاله های چرخشی

دریک سیاهچاله چرخشی ، دو سطح مهم وجوددارد:
1- کره داخلی که حد ایستای سیاهچاله است (افق رویداد) که خود درواقع محدوده داخلی ناحیه ای است که ارگوسفر (کره کار) نامیده می شود.
2- سطح بیضی شکلی که در قطب ها یا افق رویداد در تماس است ،محدوده بیرونی ارگوسفر را تشکیل می دهد. در داخل ارگوسفر یک ذره (به علت کشیدگی فضا- زمان ) ناچار است پیوسته در حال چرخش باشد. در نتیجه ممکن است از انرژی چرخشی سیاهچاله ، مقداری انرژی به دست آورد.

دو افق رویداد
اگر دو سیاهچاله چرخشی جرم یکسان داشته باشند، اما سرعت چرخش متفاوت باشد، شعاع افق رویداد داخلی سیاهچاله ای که سرعت چرخش بیشتری دارد، بزرگ تر و شعاع افق رویداد بیرونی آن کوچکتر از شعاع افق رویداد داخلی وبیرونی سیاهچاله دیگر خواهد بود. یعنی اندازه ناحیه ای که به وسیله آن پنهان می شود. برابر صفر است. چنین جسمی در حقیقت دیگر سیاهچاله نیست بلکه یک تکینگی برهنه است. بسیاری از فیزیک دانان معتقد هستنداصولی در کیهان ما وجود دارندکه مانع چرخش سریع یک سیاهچاله ، جهت شکل گیری یک تکینگی برهنه می شوند.

دو فوتون کره
بر اساس پیش بینی نسبیت عام ، یک سیاهچاله چرخشی به ازای هر افق رویددا دارای یک فوتون کره است. پرتوی نوری که بر خلاف جهت چرخش سیاهچاله حرکت می کند، به دور فوتون کره خارجی می گردد. و پرتوی نوری که درجهت مشابه ب اجهت چرخش سیاهچاله در حال چرخش باشد ، حول فوتون کره داخلی خواهد گشت. در نهایت این پرتو خود را به دو قسمت خواهد شکافت ، که هردو قسمت به سیاهچاله وارد می شوند.

ارگوسفر
هرجسم فوق چگالی و بزرگ در حال چرخش ، اثری ایجدا می کند که به «کشش چارچوب » معروف است. کشش چارچوب باعث می شود که فضا- زمان اطراف جسم در راستای چرخش آن کشیده شود.

تکینگی حلقوی
نسبیت عام تکینگی یک سیاهچاله چرخشی را به شکل یک حلقه پیش بینی می کند. این تکینگی درمرکز سیاهچاله قراردارد ودارای ضخامت و عرض صفر است. به یادداشته باشید که براساس نسبیت عام، هیچ جسمی در هیچ بعدی نمی تواند اندازه صفر داشته باشد.