زمین 

میلیون ها سال طول کشید تا زمین با دور شدن از خورشید از حالت گازی به صورت جامد و به شکل امروزی در آید. در طول مدت 200 میلیون سال مولکول های هیدوژن وهلیم در فضای اطراف زمین پراکنده شدند. و سپس بر اثر تراکم مولکولهای هیدروژن و اکسیژن آب بوجود آمد وبه صورت باران بر زمین بارید . و زمین در زیر قشری از آب قرار گرفت . بر اثر فشارهای درونی بر رسوبات پوسته زمین خشکی های امروزی در طول دوران های مختلف زمین شناسی سر از آب بیرون آوردند . اولین بار نباتات در زمین روییدند و این وضع میلیونها سال ادامه داشت ، سپس موجودات دیگری به تدریج در زمین پدیدار گشتند.

یکی از سیارات موجود در منظومه شمسی _ همین کره خاکی ما _ زمین نام دارد .

تاریخ پیدایش زمین را حدود 4600 میلیون سال پیش تخمین زده اند. زمین مانند خورشید و سیارات دیگر ابتدا توده ی ابر مانندی از گاز و غبار بوده است . این مواد متراکم شده و رفته رفته تشکیل یک کره سنگی را پیدا کرده است . سطح زمین در آغاز داغ و قرمز و مذاب بود که بعد از مدتی سرد وسخت شد چنانکه می دانیم کرده زمین گرد است علت این امر هم این است که در ابتدای شکل گیری ، مذاب و به همین دلیل شناور بوده و با گردش به دور خود و خورشید داشته شروع به سرد شدن می نماید.و عاقبت شکل فعلی خود را با کمی اختلاف می گیرد.

زمین پنجمین سیاره بزرگ در منظومه شمسی است و سومین مرتبه را از نظر نزدیکی به خورشید دارد. قطر استوایی آن 12756 کیلومتر است . این بدان معنا است که سیاره ما در حدود پنج درصد بزرگتر از زهره و تقریبا دو برابر قطر مریخ و دو نیم برابر عطارد قطر دارد.

کره زمین کامل نیست ، بلکه در ناحیه قطبی فرورفتگی دارد به طوری که شعاع استوایی زمین 6378 کیلومتر و شعاع قطبی آن 6357 کیلومتر است .

وسعت کل کره زمنی 510 میلیون کیلومتر مربع است. از این مقدار 360 میلیون کیلومتر مربع را اقیانوس و دریاهای منشعب از آن اشغال کرده و 150 میلیون کیلومتر مربع دیگر را قاره ها تشکیل می دهند.

از لحاظ سنگینی هم ، زمین سنگین ترین سیاره داخلی منظومه شمسی است .این کره 23 درصد سنگین تر از زهره ، 9/3 برابر مریخ ، و بیش از 18 برابر جرم عطارد است .

با این وصف هنوز هم زمین در قیاس با یک ستاره متوسط مانند خورشید، بیش از یک خال در یک چهره است .

زمین علاوه بر حرکت وضعی وانتقالی حرکات دیگری نیز دارد مانند حرکت تلوتلویی که همراه با ماه به دور خورشید می گردد. - حرکت محوری که روی محور انتقالی به دور خورشید می گردد- حرکات منظومه ای و کهکشانی  که همراه با منظومه شمسی  وکهکشانی راه شیری انجام می دهد.

هرچند زمین چنان بزرگ هم نیست ولی خیلی خاص ومنحصر به فرد بوده ومکانی است که انسان ها و سایر جانداران ، آن را «زیست گاه خود » می خوانند.